Interpretacja satyry Pijaństwo
Dydaktyzm literatury Oświecenia.
Co wyjątkowego przynosi literatura oświecenia człowiekowi XX wieku? Oświecenie to epoka parenetyczna, czyli wskazująca na to, że jej celem był dydaktyzm—pouczenie. Czy jednak nauki zawarte w tych utworach są uniwersalne i czy można się nimi...
Cechy satyrycznego opisu rzeczywistości (wg. Ignacego Krasickiego)
Biskup Ignacy Krasicki to jeden z najwybitniejszych poetów polskich, przedstawiciel nurtu oświecenia. Żył w XVIII wieku, pisał głównie bajki, satyry i poematy. Krasicki był jednym z najbliższych współpracowników króla, uczestniczył w tzw. obiadach...
Krasicki często zajmował się krytyką zachowań.
Krasicki często zajmował się krytyką zachowań. Najwyraźniej widać to w jego satyrach, w których piętnował opisywane zjawiska. Najczęściej posługując się ironią, kpiną czy karykaturą. Poruszał ogólne problemy życia społecznego, zwracając szczególną...
Ignacy Krasicki uczy i bawi.
Na początku mojej rozprawki chciałbym postawić tezę, która będzie mi towarzyszyć przez cały czas, a mianowicie: Czy poprzez zabawę można również edukować, czyli nauczać? Postaram się przybliżyć ten temat na podstawie znanego...
Dydaktyczny charakter literatury Oświecenia. Jakie były przyczyny takiej funkcji literatury?
Dydaktyzm jest jedną z najważniejszych zadań literatury oświeceniowej i najwięcej na to zużyto papieru; przyczyny tego stanu były proste: Zagrożenie dla integralności Polski płynące z zewnątrz
Sztuka oświecenia - zarys ogólny
doprowadziły do powstania Konstytucji 3 Maja. Oświecenie w Polsce: Dominującą cechę polskiego oświecenia stanowi dydaktyzm (pouczanie). Nie ma w nim tak wyraźnego jak we Francji nurtu dyskusji
Kultura Oświecenia w Polsce.
, hamujących rozwój postępu, nauki i oświaty. Intelektualnym podłożem oświecenia były nasilające się już pod koniec wieku XVII w nauce angielskiej i francuskiej tendencje racjonalistyczne i empiryczne
Zgodność wyboru gatunków z tendencjami epoki, na przykładzie literatury oświecenia.
W epoce oświecenia uprawiano wiele gatunków literackich, zarówno tych, które były znane również w poprzednich epokach (bajka, satyra, oda, poemat heroikomiczny, komedia, sielanka), jak i nowych
Nurty Oświecenia.
do szczęścia. Utylitaryzm - typowa postawa oświecenia , która za najwyższy cel jednostki uważała jej po-żytek. Każde działanie powinno dawać jak największe szczęście jak największej liczbie ludzi