Nie pamiętasz hasła?Hasło? Kliknij tutaj
Co wyjątkowego przynosi literatura oświecenia człowiekowi XX wieku? Oświecenie to epoka parenetyczna, czyli wskazująca na to, że jej celem był dydaktyzm—pouczenie. Czy jednak nauki zawarte w tych utworach są uniwersalne i czy można się nimi...
Na przestrzeni stuleci pisarze ośmieszali ludzkie wady, niedoskonałości w systemie państwa, złe zachowania. Utwory, które miały za zadanie uczyć poprzez śmiech to np. fraszki, satyry, poematy heroikomiczne. Jednym z autorów tych dzieł był Ignacy...
Szczur i kot to utwór pochodzący z pierwszej księgi Bajek i przypowieści Ignacego Krasickiego. Mamy tu do czynienia z typowym przykładem bajki epigramatycznej. Wiersz składa się z czterech wersów, każdy po trzynaście głosek (7+6). Występują rymy...
Dydaktyzm jest jedną z najważniejszych zadań literatury oświeceniowej i najwięcej na to zużyto papieru; przyczyny tego stanu były proste: Zagrożenie dla integralności Polski płynące z zewnątrz
doprowadziły do powstania Konstytucji 3 Maja. Oświecenie w Polsce: Dominującą cechę polskiego oświecenia stanowi dydaktyzm (pouczanie). Nie ma w nim tak wyraźnego jak we Francji nurtu dyskusji
, hamujących rozwój postępu, nauki i oświaty. Intelektualnym podłożem oświecenia były nasilające się już pod koniec wieku XVII w nauce angielskiej i francuskiej tendencje racjonalistyczne i empiryczne
W epoce oświecenia uprawiano wiele gatunków literackich, zarówno tych, które były znane również w poprzednich epokach (bajka, satyra, oda, poemat heroikomiczny, komedia, sielanka), jak i nowych
do szczęścia. Utylitaryzm - typowa postawa oświecenia , która za najwyższy cel jednostki uważała jej po-żytek. Każde działanie powinno dawać jak największe szczęście jak największej liczbie ludzi