1. ‘nienależący do jakiejś grupy, kręgu ludzi, spraw’; 2. ‘niewłaściwy komuś, nieznany komuś’; 3. dawniej też ‘cudzy, nie swój’.
Pochodzenie:
Od XV w.; pochodzi od psłow. *obьťь ‘wspólny, nie swój’ utworzonego od pie. *obhitio- (derywat od pie. *obhi- ‘koło, około’); pierwotnie ‘taki, który jest wokół’> ‘wspólny’.
poleca
b/d
poleca
87%
15 głosów
obcować
1. ‘przebywać, przestawać z kimś’; 2. ‘utrzymywać z kimś ścisły kontakt, stosunki towarzyskie’; 3. ‘współżyć’; 4. ‘mieć w czymś udział, uczestniczyć’; od XV w.; jest to czasownik odprzymiotnikowy od pol. słowa obcy w pierwotnym znaczeniu ‘wspólny’
poleca
42%
31 głosów
obczyzna
1. ‘zagranica, obce kraje’; 2. stpol. ‘człowiek nienależący do wspólnoty rodowej występujący w sądzie jako świadek’; 3. też ‘teren niebędący własnością użytkownika’ (XVI w.); od XV w.; pochodzi od psłow. *obьťina ‘wspólnota, wspólna własność, teren wspólnie użytkowany’ utworzonego z przyrostkiem *-ina od psłow. przymiotnika *obьťь; w pol. przyrostek -ina zastąpiono przyrostkiem -izna; nawarstwienie na stary wyraz nowszych pochodnych od obcy w znaczeniu ‘cudzy’ spowodowały w pol. przemianę...
poleca
100%
5 głosów
obecny
1. ‘będący przy czymś, znajdujący się w jakimś miejscu w danym momencie’; 2. ‘dzisiejszy, współczesny’; 3. stpol. obiecny ‘powszechny’, obiecnie ‘publicznie, jawnie’ (od XV w.); 4. ‘będący gdzieś osobiście; teraźniejszy; powszechny, wspólny, publiczny’ (XVI w.); od XVI w.; pochodzi od psłow. *obъťьnъ ‘związany ze wspólnotą’ – przymiotnika utworzonego od psłow. *obьťь ‘wspólnota’ (por. stpol. w XV w. obec lub obiec ‘powoływanie w określonych sytuacjach grupy świadków o nieposzlakowanej opinii...
Podobne teksty: