profil

Urok małych miasteczek

poleca 60% 5 głosów

Niekiedy poeci zwracają też uwagę na miasteczka, o których mało kto wie,którym mało miejsca poświęca się w przewodnikach, miasteczka symbole naszego niedostrzegania, niezatrzymywania się. Takim miastem jest w wierszach Herberta Rovigo (także tytuł tomiku) czy Orvieto... O prowincjonalnym Starym Sączu pisze Zagajewski, o rodzinnej Muszynie i Krynicy Adam Ziemianin. Urok Kazimierza, który już przed wojną przyciągał artystów, opisuje Maria Kuncewiczowa w Dwóch księżycach. Sandomierz (nienazwany po imieniu), nie tylko piękny i zabytkowy, ale także biedny pokazuje w Widnokręgu Wiesław Myśliwski. Kalisz opisała zaś pod nazwą Kalińca w Nocach i dniach Maria Dąbrowska...

Warto zobaczyć

filmy Światła wielkiego miasta, reż. Charlie Chaplin – tragikomiczny obraz społeczeństwa mieszczańskiego, zakochany włóczęga cieszący się chwilową łaską milionerów, Dzisiejsze czasy, reż. Charlie Chaplin– satyra na pracę w fabryce przyszłości, Dekalog, reż. Krzysztof Kieślowski– życie w anonimowym blokowisku, w tle metafizyka, Dwa księżyce, reż. Andrzej Barański – prowincjonalny przedwojenny Kazimierz; na podstawie prozy Marii Kuncewiczowej, Nad rzeką, której nie ma, reż. Andrzej Barański – prowincjonalne miasteczko młodości w PRL-u, Z biegiem lat,z biegiem dni, reż. Andrzej Wajda – Kraków przełomu wieków, w jednym z odcinków także rodzące się snobistyczne wczasowisko Zakopane; na motywach utworów Zapolskiej, Bałuckiego, Kisielewskiego, Weiser, reż. Wojciech Marczewski – magiczny Gdańsk; adaptacja powieści Pawła Huellego, Blaszany bębenek, reż. Volker Schlöndorff – Gdańsk przedwojenny i wojenny; adaptacja powieści Güntera Grassa, Ziemia obiecana, reż. Andrzej Wajda – Łódź rodzącego się kapitalizmu, miasto moloch, miasto czterech kultur;adaptacja powieści Władysława Stanisława Reymonta, Lalka, reż. Wojciech Jerzy Has – Warszawa z czasów Prusa z jej luksusowymi dzielnicami i dzielnicami biedoty; adaptacja powieści Bolesława Prusa, Matka Królów, reż. Janusz Zaorski – warszawskie przedwojenne i powojenne Powiśle; adaptacja powieści Kazimierza Brandysa, Zakazane piosenki, reż. Leonard Buczkowski– Warszawa okupacyjna, Kolumbowie, reż. Janusz Morgenstern– Warszawa okupacyjna; adaptacja powieści Romana Bratnego, Dom, reż. Jan Łomnicki – życie na gruzach powojennej Warszawy, stolica widziana oczyma mieszkańców kamienicy przy ul. Złotej, Przygoda na Mariensztacie, reż. Leonard Buczkowski – o budowie nowego warszawskiego osiedla MDM i przodownikach pracy, Skarb, reż. Leonard Buczkowski – miłosna historia na tle zburzonej po wojnie stolicy; młoda para zamieszkuje w przeludnionym mieszkaniu i marzy o własnym M..., Nie lubię poniedziałku, reż. Tadeusz Chmielewski – Warszawa wielkiej fikcji i absurdów siermiężnego socjalizmu; wielkie budowy, cwaniacy taksówkarze, obijający się robotnicy, kolejki za papierem toaletowym, harcerze pomagający milicjantom i... biuro matrymonialne, Alternatywy 4, reż. Stanisław Bareja – gehenna mieszkańców pewnego nowego warszawskiego osiedla, gnębionych przez nadgorliwego gospodarza domu Anioła (blok przy Alternatywy 4 „zagrał”w tej komedii jeden z warszawskich domów), Warszawa, reż. Dariusz Gajewski – stolica Polski współcześnie, widziana oczyma przybyszów z innych miast, Niebo nad Berlinem, reż. Wim Wenders – anioły pojawiają się w Berlinie (w czasach, gdy jeszcze istnieje mur berliński), Przed wschodem słońca, reż. Richard Linklater – miasta zachodniej Europy oglądane przez będącą w nich przejazdem, przypadkowo spotykającą się młodą parę, Manhattan, reż. Woody Allen – wielki reżyser, z przymrużeniem oka, alei zachwytem o Nowym Jorku obrazy: dzieła Canaletta, tak wiernie portretujące Warszawę, że według niektórych odbudowywano stolicę

Podoba się? Tak Nie
Więcej informacji: