Marzenia o innym życiu i miłości

Marzenia o innym, lepszym życiu były też udziałem Emmy Bovary, bohaterki powieści Gustawa Flauberta. Naczytawszy się romansów, spodziewała się życia jak z romansu: wspaniałych przeżyć, cudownej miłości – tego właśnie oczekiwała od małżeństwa, tymczasem znalazła w nim tylko nudę i szarość. By spełniać marzenia o miłości i życiu w luksusie, zaciągała długi, zdradzała męża i popychała Karola do robienia kariery. Wszystkie jej plany spaliły na panewce: Karol nie został wielkim lekarzem, kochankowie ją porzucili, a długi przerosły jej możliwości. Zrozpaczona, popełniła samobójstwo.
Marzenia o lepszym życiu snuje też bohaterka Nad Niemnem Emilia Korczyńska. Ona wprawdzie nie jest zdolna do tak gwałtownych uniesień i radykalnych czynów jak pani Bovary, swe marzenia o luksusie i innym życiu przypłaca ciągłymi chorobami, frustracją i konfliktami z mężem, brakiem porozumienia z dziećmi. Żyje w wyimaginowanym świecie dyskusji z Terenią i sąsiadem, panem Kirło. Jest wiecznie nieszczęśliwa.
Marzycielką jest też Barbara Niechcicowa, bohaterka Nocy i dni Marii Dąbrowskiej. Chce żyć wznioślej i mądrzej, co przypłaca ciągłą frustracją i sprzeczkami z mężem, którego wciąż posądza o to, że chce, aby ich dzieci schłopiały... Często wspomina młodzieńczą niespełnioną miłość do Józefa Toliboskiego, co objawia się tęsknotą i wiecznym niezadowoleniem z tego, co ma: a ma wiele – dom, rodzinę, stabilizację i... miłość Bogumiła.
Marzenia o innym życiu, miłości i karierze są też udziałem wszystkich niemalże bohaterów dramatów Czechowa. Płatonowowi przepowiadano świetną karierę, a jest tylko skromnym uwodzicielem cudzych żon i duszą prowincjonalnego towarzystwa. Również bohaterki sztuki Czechowa Trzy siostry gnuśnieją na prowincji i marzą o powrocie do Moskwy, z którą kojarzy im się inne, lepsze życie. Marzą też o karierze dla brata, który jednak nie awansuje mimo nieprzeciętnych zdolności, w dodatku żeni się z prymitywną, szorstką, konsumpcyjnie nastawioną do świata, nieakceptowaną przez siostry kobietą. Marzenia, zupełnie nierealne, będące jednak jedyną nadzieją sióstr, ostatecznie rozsypują się w proch w ostatnich scenach sztuki...
Katastrofą zakończą się także marzenia Anny Kareniny – tytułowej bohaterki powieści Tołstoja – o życiu obok ukochanego mężczyzny i prawdziwej wielkiej miłości. Wprawdzie Anna zrobi wszystko, by zrealizować marzenia: odejdzie od męża, narazi się na ostracyzm towarzyski,zrezygnuje nawet z częstego widywania synka Sierioży; mieszkanie z Wrońskim i urodzenie mu córeczki nie da jej jednak szczęścia i spokoju – udręczona popełni samobójstwo.