1. ‘kolega, kompan’; dawniej: 2. ‘szlachcic zaciągający się do chorągwi husarskiej lub pancernej z własnym pocztem’ i 3. ‘czeladnik’; dialektalnie: 4. ‘przyjaciel’ oraz 5. ‘narzeczony’.
Pochodzenie:
Od XV w.; ogsłow. (por. czes. tovařyš ‘czeladnik’, przestarzale ‘kolega, kompan’,strus. tovariščь ‘współtowarzysz; uczestnik’, ros. továriščь ‘towarzysz, kolega’) < prapostać *tovarišь ‘kolega, kompan, druh’ – jest to zapożyczenie orientalne.
Źródło
Ten Andrzej młodzieniec był towarzysz rzemiesła krawieckiego.
Cyprian Bazylik, XVI w.
Towarzystwo z mądremi mądrego czyni.
Grzegorz Knapski (1564-1638)
poleca
b/d
poleca
34%
3 głosy
poleca
b/d
poleca
b/d
Materiał opracowany przez eksperta
Spis treści
- Towarzysz