1. ‘roślina kwitnąca’; 2. ‘część rośliny zawierająca organy rozrodcze’; od XV w.; ogsłow. (por. czes. květ, ros. cvet) < psłow. *květъ (< *cvětъ) ‘ts.’ pochodzący od pie. *kuoito- ‘biały, jasny’ < pie. *kuei-t- ‘świecić się; jasny, biały’; pierwotnie prawdopodobnie ‘biały, jasny kwiat’
poleca
b/d
kwiecie
rzeczownik zbiorowy
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
b/d
ukwiecić
‘ozdobić kwiatami’; dawniej w XVIII w. w postaci bez przedrostka kwiecić
poleca
100%
1 głos
kwiecień
‘czwarty miesiąc roku’; od XV w.; por. czes. květen ‘maj’; pochodzi od psłow. *květьńь ‘okres kwitnienia roślin’ < psłow. *květъ
Podobne teksty:
Materiał opracowany przez eksperta
Spis treści
-
kwiat