Warto zaznaczyć, że człowiek odciska swoje piętno na społeczeństwie. Społeczeństwo również wpływa na człowieka, który reaguje na sytuacje w nim występujące. Dochodzi do interakcji, czyli wzajemnego oddziaływania ludzi na siebie.
Na czym polega interakcja? Zachowanie jednego człowieka w kontakcie bezpośrednim jest bodźcem dla zachowania drugiego. Kiedy wpływ jednej osoby lub grupy ludzi na człowieka jest największy? Zapewne w okresie dzieciństwa. Dziecko przyjmuje określone „nauki” od rodziców – to od nich słyszy pierwsze słowa, oni decydują o stylu życia rodziny i o tym, z kim utrzymywać kontakty. To właśnie rodzice określają początkowo, co dziecku wolno, a co jest zakazane, co jest dobrem, a co złem, jakim człowiek powinien być, a jakim nie. Psychika małego dziecka jest jak gąbka– chłonie wszystko, co do niej dociera. Jest niezwykle plastyczna, więc wpływ rodziny jest wielokrotnie silniejszy od wpływu innych członków społeczeństwa.
Naukowcy często zadają sobie pytanie, co ma większy wpływ na małe dziecko: geny przekazane przez rodziców czy środowisko? Które z nich w większym stopniu decyduje o jego cechach, zdolnościach czy zachowaniach? Mówi się o dziedziczeniu społecznym i genetycznym. Powstało wiele teorii na ten temat, jednak badacze wciąż się spierają, prowadząc różnorakie badania, obserwując zachowania np. rozdzielonych bliźniaków i całych rodzin. Nie powstała jednak jak dotąd jedna teoria wyjaśniająca, jak wielki jest wpływ genów, a jaki środowiska, w którym dziecko się wychowuje. Najpopularniejsza z teorii mówi o podziale: 50% – geny, 50% – środowisko.