1. ‘nauka o zależnościach między organizmami a środowiskiem’; 2. potocznie ‘prąd zajmujący się ochroną środowiska’.
Pochodzenie:
Termin wprowadzony przez niemieckiego badacza Ernesta Haeckla w 1869 r. przez złożenie eko- (< gr. oíkos ‘dom’) + -logia (< gr. lógos ‘słowo; nauka’); wyraz z grupy europeizmów (por. niem. Ökologie, fr. écologie, ang. ecology); w pol. od połowy XX w.
poleca
b/d
ekolog
1. ‘specjalista w zakresie ekologii’; 2. także ‘osoba zajmująca się promowaniem ochrony środowiska’
poleca
b/d
ekologiczny
1. ‘związany z ekologią’; 2. ‘nieniszczący środowiska naturalnego’.
poleca
b/d
ekonom
‘intendent dworski; osoba zarządzająca cudzym majątkiem, gospodarstwem’;od XVI w.; utworzone od gr. oikonómos i łac. oeconomus;w XVIII w. sporadycznie ‘dobry gospodarz’ na wzór niem. ökonom ; wyraz pokrewny poprzez gr. oíkos:
poleca
84%
12 głosów
ekonomia
1. ‘umiejętność gospodarowania’; 2. ‘nauka o prawach rządzących gospodarką’; 3. ‘pewien obszar dóbr, które stanowią całość administracyjną’; od XVIII w. ; wyrazy pokrewny poprzez gr. oíkos:
poleca
b/d
ekonomika
od XVIII w.; pochodzi od gr. oíkonomike (epistéme) ‘(wiedza) ekonomiczna’ ; wyrazy pokrewny poprzez gr. oíkos.
Podobne teksty:
Materiał opracowany przez eksperta
Spis treści
- Ekologia