Ruch naładowanej cząstki (np. elektronu) wpadającej do jednorodnego pola elektrycznego z prędkością skierowaną prostopadle do linii tego pola jest taki sam, jak rzut poziomy w jednorodnym polu grawitacyjnym.
Pod wpływem siły pola elektrycznego (F=q⋅E) cząstka odchyla się od pierwotnego kierunku ruchu o pewien kąt, którego wielkość zależy wprost proporcjonalnie od napięcia między okładkami kondensatora. Daje to możliwość sterowania wielkością tego odchylenia, co wykorzystywane jest w telewizorach i oscyloskopach.
Ruch elektronu wpadającego do pola elektrycznego wzdłuż linii tego pola jest taki, jak swobodny spadek ciała w polu grawitacyjnym. Elektron jest w tym polu przyspieszany do prędkości, której wartość zależy od napięcia U między okładkami kondensatora:
oznacza stosunek ładunku elektronu do jego masy.