Według deklinacji mocnej odmieniają się, np.:
der Belgier – des Belgiers
der Italiener
der Spanier
der Österreicher
der Amerikaner
der Schweizer
der Europäer
Według deklinacji słabej odmieniają się, np.:
der Finne – des Finnen
der Franzose
der Russe
der Grieche
der Türke
der Lette
der Tscheche
Odpowiedniki żeńskie określające narodowości tworzymy najczęściej dodając do formy rodzaju męskiego końcówkę -in w liczbie pojedynczej, a w liczbie mnogiej -innen:
Gabor kommt aus Ungarn.
Er ist Ungar und seine Frau ist Ungarin.
Ungarinnen findet er sehr schön.
ale: die Deutsche(n) Meine beste Freundin ist Deutsche.
Materiał opracowany przez eksperta
