Notowane współcześnie wartości gęstości zaludnienia poszczególnych kontynentów i państw są wynikiem wielowiekowych procesów wzrostu zaludnienia oraz koncentracji ludności w regionach najbardziej atrakcyjnych ze względów przyrodniczych oraz ekonomicznych.Wskaźniki gęstości zaludnienia nie uwzględniają jednak wewnętrznego zróżnicowania rozmieszczenia ludności w obrębie poszczególnych kontynentów czy państw. Jest to szczególnie mylące w przypadku dużych państw o zróżnicowanych warunkach przyrodniczych, np. w pn.-zach. części Chin gęstość zaludnienia wynosi 12-15 osób/km2 podczas gdy na Nizinie Chińskiej sięga 800osób/km2. Wysoka gęstość zaludnienia może powodować wiele problemów społecznych, gospodarczych, a szczególnie ekologicznych. Nadmierna koncentracja ludności i działalności gospodarczej powoduje nadmierne przekształcanie środowiska przyrodniczego, często przejawiające się w jego zanieczyszczeniu i degradacji.
W roku 2001 średnia gęstość zaludnienia zamieszkanych kontynentów wynosiła ok. 45 osób/km2. Jedynie jeden kontynent – Azja (bez Rosji) odnotował wyższą gęstość zaludnienia wynoszącą 117 osób/km2.Do grupy państw najsłabiej zaludnionych zalicza się te, których gęstość zaludnienia nie przekracza 3 osób/km2. Za kraje najgęściej zaludnione uznaje się te, których gęstość zaludnienia przekracza 200 osób/km2. Najwyższą gęstość zaludnienia notują natomiast państwa niewielkie obszarowo, np. Malta: 1241 osób/km2, a zwłaszcza tzw. państwa-miasta np. Monako: 17436 osób/km2, Singapur: 6647 osób/km2.
Materiał opracowany przez eksperta
Czas czytania: 1 minuta