Pytania rozłączne są odpowiednikiem polskiego zwrotu nieprawdaż ,czy potocznego no nie?, nie? Stosowane są w zdaniach twierdzących i przeczących i pełnią dwie funkcje:
- pytania,
- prośby o potwierdzenie informacji:
You have been to New York, haven’t you?
They can dance, can’t they?
Kate is an architect, isn’t she?
We love going to the cinema, don’t we?
- pytania rozłączne w zdaniach twierdzących – w tego typu zdaniach pytania rozłączne tworzymy przez zaprzeczenie informacji zawartej w zdaniu głównym za pomocą czasownika posiłkowego danego czasu (lub czasownika modalnego) oraz dodanie zaimka osobowego odpowiadającego podmiotowi zdania:
- She is writing a letter, isn’t she?
- They will visit us tomorrow, won’t they?
- You can sing, can’t you?
W większości zdań twierdzących użyte są już czasowniki posiłkowe. Musisz jednak pamiętać o dodaniu do lub does w czasie Present Simple i did w czasie Past Simple, gdyż te czasowniki posiłkowe nie pojawiają się w zdaniach twierdzących:
Your mother makes delicious cakes, doesn’t she?
Jim went to Egypt, didn’t he?
Uważaj na czasownik to be w tych czasach. Nie potrzebuje on żadnego czasownika posiłkowego – sam pełni jego funkcję:
They are your friends, aren’t they?
He was at the party, wasn’t he?
You were very tired yesterday, weren’t you?
- pytania rozłączne w zdaniach przeczących – tym razem przeczenie znajduje się w głównej części zdania, więc pytania rozłączne tworzymy tak, jak standardowe pytania, czyli korzystając z czasowników posiłkowych:
- She hasn’t passed the exam, has she?
- They aren’t on holiday, are they?
- She can’t swim, can she?
Jeżeli w zdaniu głównym spotkasz się z takimi przysłówkami jak: barely, hardly, seldom, rarely, never (czyli przysłówkami o znaczeniu negatywnym), pytania rozłączne będziesz tworzyć tak, jak w przypadku zdań przeczących:
You hardly ever visit your aunt, do you?
Jenny rarely goes to the gym, does she?
We are never late, are we?
Na pytania rozłączne odpowiadamy tak, jak na standardowe pytania.
Teddy is a friend of yours, isn’t he? Yes, he is. (Tak, jest.) No, he isn’t. (Nie, nie jest.)
Poznałeś już zasady, jakimi kierujemy się, tworząc pytania rozłączne. Jednak nie zawsze możemy je zastosować. Są wyjątki, których najlepiej nauczyć się na pamięć.
| I am | → | aren’t I | I am stupid, aren’t I? |
| tryb rozkazujący – nakazy | → | will / won’t you | Tell me the truth, will (won’t) you? |
| tryb rozkazujący – zakazy | → | will you | Don’t do it, will you? |
| Let’s | → | shall we | Let’s go out, shall we? |
| have / has got | → | haven’t / hasn’t | She has got a new car, hasn’t she? |
| have / has | → | don’t / doesn’t | You always have a shower in the morning, don’t you? |
| This / that is | → | isn’t it | This is your new colleague, isn’t it? |
Jeżeli w zdaniu głównym podmiotem jest jeden z wyrazów: everybody, everyone, somebody, someone, zaimkiem osobowym, z którego będziemy korzystać tworząc pytanie rozłączne, będzie they:
Everyone told you so, didn’t they?
Somebody will tell her the truth, won’t they?
Someone has written your homework, haven’t they?