profil

Dwudziestolecie Międzywojenne : Literatura powszechna

poleca 39% 13 głosów

Czarodziejska góra (Tomasz Mann) – główny bohater, Hans Castorp, od siedmiu lat przebywa w sanatorium dla gruźlików, choć nie jest chory. Obserwuje kuracjuszy, którzy prezentują różne postawy, poglądy i wyznania oraz Europę w przededniu upadku.

Mistrz i Małgorzata (Michaił Bułhakow) – do Moskwy przybywa szatan, doktor Woland, i jego diabelska świta. Szukają kogoś, kto zostałby królową balu na dorocznym balu szatana;wybór pada na Małgorzatę, która kocha mistrza – pisarza powieści o Chrystusie i Piłacie. Jest to powieść o miłości (Małgorzaty i mistrza), totalitaryzmie, Chrystusie, szatanie i ludzkiej odpowiedzialności (Piłat, mistrz i Jezus).

Na Zachodzie bez zmian (Erich Maria Remarque) – żarliwy protest przeciwko wojnie i postępującej podczas niej dehumanizacji, a to wszystko widziane oczami bohatera Paula Bäumera, który wraz z kolegami wyrusza na wojnę.

Proces (Franz Kafka) – bohater powieści, Józef K., jest przykładem everymana – literackiej reprezentacji wszystkich ludzi. Nie posiada cech indywidualnych, ma popularne nazwisko. Niespodziewanie, bez podania przyczyny zostaje oskarżony i czeka go proces, którego terminu nikt mu nie podał. Wszystko jest tutaj metaforą eksponującą absurdy ludzkiego istnienia.

Przygody dobrego wojaka Szwejka (Jaroslav Hašek)– satyra na absurdalny mechanizm polityczny świata. Główny bohater urósł do rangi symbolu obronnej postawy nie tylko jednostki, ale też całego państwa (tutaj: Czech przeciwko państwu Habsburgów).

Ulisses (James Joyce) – najsłynniejsza powieść strumienia świadomości – jej osią jest monolog wewnętrzny Leopolda Blooma. Akcja rozgrywa się w Dublinie, w ciągu jednego dnia, 16 czerwca 1904 r.

W poszukiwaniu straconego czasu (Marcel Proust)– istotą powieści-autobiografii jest nowatorska narracja – lekceważenie prawa czasu i chronologii. Pretekstem do opowieści staje się pojedyncze wspomnienie, np. słynny smak ciasteczek migdałowych. Od tej powieści rozpoczyna się nowy typ narracji, którego końcowym osiągnięciem będzie powieść strumienia świadomości.

Ziemia, planeta ludzi (Antoine de Saint-Exupéry)– bohater zagubiony na pustyni dostaje pomoc i wodę od nieznanego mu Beduina. Prawie umierając z pragnienia, uświadamia sobie, że najważniejsze są wartości podstawowe i że przy nich nic nie znaczą rozgrywki polityczne, wojny, wartości materialne.

Podoba się? Tak Nie