Są to substancje o dużej masie cząsteczkowej składające się wyłącznie lub w większości z reszt aminokwasowych (ponad 100). Istnieją różne sposoby klasyfikacji białek. Oto jeden z nich:
Wodne roztwory białek (głównie globularnych) są typowymi hydrofilowymi koloidami (hydratacja cząsteczkami wody). Wykazują efekt Tyndalla, nie przenikają przez błony półprzepuszczalne, podlegają koagulacji i peptyzacji.
Jest to to proces polegający na zmniejszeniu wzajemnych oddziaływań cząsteczek białek i wody w wyniku wprowadzenia jonów określonej soli, np. (NH 4 ) 2 SO 4 , NaCl, Na 2 SO 4 . Jony te silniej niż cząsteczki białka oddziałują z cząsteczkami wody niszcząc tę stabilizującą białko otoczkę hydratacyjną. Zatem wszystkie czynniki powodujące odciągnięcie cząsteczek wody od cząsteczek białka zmniejszają jego rozpuszczalność, czyli wytrącają białko z roztworu. Skutek – zol przechodzi w żel...
Jest to nieodwracalny proces polegający na niszczeniu przestrzennej struktury białka pod wpływem wysokiej temperatury, soli metali ciężkich, stężonych kwasów, wysokiego ciśnienia, promieniowania ultrafioletowego. Czynniki te powodują rozerwanie wiązań wodorowych, jonowych, mostków disiarczkowych, czyli po prostu niszczą wiązania stabilizujące strukturę łańcuchów polipeptydowych. Skutek – utrata właściwości biologicznych, fizycznych i chemicznych.
Do reakcji charakterystycznych dla białek zaliczamy: reakcję biuretową : działając roztworem CuSO 4 w środowisku zasadowym na białko, otrzymujemy fioletowe zabarwienie (wykrywanie wiązania peptydowego), reakcję ksantoproteinową (wykrywanie białek zawierających pierścienie aromatyczne w łańcuchach bocznych): działając stężonym HNO 3 na białko tworzy się żółte zabarwienie charakterystyczne dla powstających związków nitrowych. Białka w środowisku kwaśnym, zasadowym lub pod...
Jest to uporządkowanie łańcuchów polipeptydowych: pierwszorzędowa: sekwencja, czyli kolejność aminokwasów w łańcuchu. Struktura ta jest stosunkowo najtrwalsza, gdyż dopiero działanie enzymów lub kwasów może spowodować hydrolizę wiązania peptydowego. Struktura ta jest uwarunkowana genetycznie; drugorzędowa: układ przestrzenny łańcucha – struktura α (helisa) lub struktura β (harmonijka). Struktura ta jest stabilizowana wiązaniami wodorowymi; trzeciorzędowa: ułożenie zwiniętego...
Materiał opracowany przez eksperta
