Rozpuszczalność ciał stałych w cieczach określa liczbę gramów substancji, jaką trzeba w danej temperaturze rozpuścić w 100 gramach rozpuszczalnika aby otrzymać roztwór nasycony.
Roztwór nienasycony to taki roztwór, w którym w określonej temperaturze można jeszcze rozpuścić pewną ilość substancji.
Stwierdzono, że rozpuszczalność większości ciał stałych w cieczach wzrasta ze wzrostem temperatury, a rozpuszczalność gazów maleje.
Analizując równowagę roztworu nasyconego z nadmiarem substancji rozpuszczonej, można zdefiniować wielkość zwaną iloczynem rozpuszczalności:
Stosując prawo działania mas do nasyconego roztworu trudno rozpuszczalnej soli, np. AgCl i Ag2SO4, w którym ustala się równowaga:
otrzymujemy stałe wyrażenie w danych warunkach ciśnienia i temperatury zwane iloczynem rozpuszczalności I:
Im mniejsza wartość iloczynu rozpuszczalności, tym związek jest trudniej rozpuszczalny i tym łatwiej wytrącić jego osad.