Hemingway Ernest

Amerykański prozaik, laureat literackiej Nagrody Nobla z 1954. Hemingway był synem śpiewaczki operowej i lekarza. Ojciec zaszczepił mu sportowe pasje – Hemingway uwielbiał myślistwo, rybołówstwo, boks i futbol. W I wojnie światowej był odznaczony za bohaterstwo. Wyjechał do Europy – był korespondentem w Paryżu, w 1922 relacjonował konflikt turecko-grecki, a w 1937 wojnę domową w Hiszpanii. W 1944 jako korespondent wojenny podczas lądowania aliantów w Normandii sam chwycił za broń. Walczył pod Paryżem i w Niemczech. Wiódł barwne życie – podróżował i nie stronił od niebezpieczeństw. W 1948 podczas polowania uległ poważnemu wypadkowi, w 1953 przeżył katastrofę lotniczą. W 1945 Hemingway zamieszkał na Kubie, w 1959przeniósł się do USA. Przeżył załamanie nerwowe. Popełnił samobójstwo (po wcześniejszych nieudanych próbach). W swoich utworach ukazywał bezsens wojny, a jego bohaterowie kierowali się honorem i godnością. Napisał m.in.: Słońce też wschodzi (1926), Pożegnanie z bronią (1929), Komu bije dzwon (1940) – o wojnie domowej w Hiszpanii, Za rzekę, w cień drzew (1950), Zielone wzgórza Afryki (1935), Stary człowiek i morze (1952) – w dziele tym pokazał, że człowieka można zniszczyć, ale nie pokonać.