Gady są kręgowcami typowo lądowymi. Tylko niektóre wtórnie przystosowały się do życia w wodzie. Są zmiennocieplne. Należą do owodniowców.
Ciało gadów pokrywa zrogowaciały naskórek. Jego wytworem u węży i jaszczurek są łuski. Tworzą one ciągłą warstwę, zrzucaną podczas linienia. U krokodyli i żółwi w skórze właściwej występują skostnienia skórne, które tworzą tarczki kostne. U żółwi zrośnięte i pokryte płytkami rogowymi tarczki budują pancerz. Skóra jest sucha, gdyż brak w niej gruczołów.
Szkielet cechuje silne skostnienie. Czaszka jest ruchoma dzięki połączeniu z kręgosłupem za pomocą jednego kłykcia potylicznego oraz dwóch pierwszych kręgów kręgosłupa, tzw. dźwigacza i obrotnika. U węży kości górnej szczęki, podniebienia i żuchwy połączone są ruchomo wiązadłami i mięśniami, co umożliwia połykanie bardzo dużej zdobyczy. Kręgosłup o dużej ruchliwości dzieli się na odcinek szyjny, piersiowy, lędźwiowy, krzyżowy i ogonowy. Występuje klatka piersiowa, utworzona przez żebra i mostek. Kości pasów barkowego i miednicznego są silnie rozwinięte. Kości podudzia i przedramienia nie ulegają zrośnięciu. Kończyny są pięciopalczaste, opatrzone pazurami i podsunięte pod tułów, co zwiększa sprawność ruchów. U węży zanikają kończyny.
Budowa jaszczurki (wg Frejlak, 1987, zmienione)
Większość gadów jest drapieżnikami. W zdobywaniu pokarmu pomaga im ruchomy język oraz zęby, u niektórych węży, a nawet jaszczurek, także zęby jadowe. Część jaszczurek i żółwi jest roślinożerna, stąd też u tych jaszczurek zęby są spłaszczone, a u żółwi nie występują.
Workowate płuca są gąbczaste. Ich wentylacja zachodzi dzięki ruchom żeber i mięśni klatki piersiowej. Serce gadów składa się z dwóch przedsionków i komory przedzielonej częściową przegrodą. U krokodyli jest ona całkowita, stąd ich serce jest czterodziałowe. Narządami wydalniczymi są parzyste nerki ostateczne. Moczowody prowadzą do pęcherza moczowego i steku.
W mózgowiu kresomózgowie z zaczątkami kory mózgowej jest lepiej wykształcone i zasłania międzymózgowie. Śródmózgowie jest silnie rozwinięte. Natomiast rdzeń przedłużony mniejszy niż u płazów. Rozwój móżdżku zależy od aktywności ruchowej. Gady posiadają 12 par nerwów czaszkowych. Z narządów zmysłów mają dobrze rozwinięte oczy, opatrzone trzema powiekami, oraz narząd słuchu składający się z ucha środkowego z błoną bębenkową i wewnętrznego. Niektóre węże mają jamki policzkowe wrażliwe na promieniowanie podczerwone (cieplne). Język węży i jaszczurek jest też narządem dotyku.
Zapłodnienie jest wewnętrzne. Jaja otoczone są skórzastą osłonką z dużą ilością żółtka. W rozwoju zarodkowym zostają wytworzone błony płodowe. Owodnia zapewnia zarodkowi środowisko płynne i chroni go przed wstrząsami, omocznia gromadzi szkodliwe produkty przemiany materii. Kosmówka uczestniczy w wymianie gazowej i pełni funkcje ochronne.
Jaja składane w ziemi mają zapewnioną odpowiednią temperaturę dla swego rozwoju. Niektóre jaszczurki i węże są jajożyworodne. Rozwój jest prosty.
Gady pojawiły się w erze paleozoicznej, a ich rozkwit przypadł na erę mezozoiczną.
Gady dzieli się na dwie grupy: synapsydy z jedną podgromadą zwaną też synapsydy oraz zauropsydy, do których zaliczane są dwie podgromady: anapsyda i diapsyda.