Strunowce, mimo zróżnicowania budowy, łączy wspólny plan budowy. Cewka nerwowa, z której u kręgowców rozwija się centralny układ nerwowy w postaci mózgu i rdzenia kręgowego, znajduje się po stronie grzbietowej ciała. Pod cewką nerwową równolegle do niej leży struna grzbietowa, stanowiąca wewnętrzny, tkankowy szkielet osiowy. Niższe strunowce posiadają strunę grzbietową przez całe życie, u kręgowców zostaje zastąpiona przez kręgosłup. Pod struną grzbietową biegnie przewód pokarmowy, którego przednia część, gardziel, przebita jest szczelinami skrzelowymi. U kręgowców lądowych występują one tylko w rozwoju zarodkowym. Po brzusznej stronie ciała położone jest serce. Ponadto we wcześniejszych stadiach rozwojowych lub przez całe życie występuje umięśniony ogon, który znajduje się za odbytem i jest narządem lokomotorycznym. Strunowce są najwyżej zorganizowaną grupą zwierząt. Opanowały wszystkie środowiska.
Strunowce dzieli się na trzy podtypy: osłonice, bezczaszkowce i kręgowce.