Są to zwierzęta wyłącznie wodne, przy czym większość żyje w morzach. Formy dorosłe mają ciało zróżnicowane na osiadłe polipy, żyjące samotnie lub w koloniach, albo wolno pływające meduzy. Posiadają promienistą symetrię ciała. Są organizmami tkankowymi. Ich ciało zbudowane jest z dwóch warstw tkanki nabłonkowej, odpowiadających ektodermie i endodermie warstw zarodkowych, między którymi znajduje się galaretowata mezoglea. Wnętrze ciała wypełnia jama gastralna (jama chłonąco-trawiąca), która może przekształcić się w system kanałów. Prowadzi do niej otwór gębowy otoczony u polipów czułkami, a u meduz ramionami. Charakterystyczną cechą parzydełkowców są komórki parzydełkowe występujące zwłaszcza na czułkach i ramionach.
Parzydełkowce mają proste układy: mięśniowy, nerwowy, zmysłów, pokarmowy, rozrodczy. Układ mięśniowy stanowią komórki nabłonkowo-mięśniowe, zawierające białka kurczliwe. Trawienie odbywa się w jamie gastralnej, a częściowo w komórkach gastrodermy. Oddychają całą powierzchnią ciała, a zbędne produkty metabolizmu wydalają bezpośrednio dowody. Meduzy posiadają narządy zmysłu zwane ciałkami brzeżnymi (ropaliami), które zawierają narządy światłoczułe (oczka) i narząd równowagi (statocysty). Układ nerwowy ma charakter rozproszony.
Przedstawiciele parzydełkowców
Bezpłciowo parzydełkowce rozmnażają się w formie polipa przez pączkowanie lub przez strobilizację, czyli poprzeczny podział polipa na „talerzyki” (efyry), z których powstają meduzy. Rozmnażanie płciowe występuje zarówno u polipa, jak i u meduzy. Rozwój jest złożony.
U niektórych gatunków występuje przemiana pokoleń.
Wśród gromad parzydełkowców wyróżnia się: stułbiopławy, krążkopławy i koralowce.
U stułbiopławów zwykle dominuje polip, u krążkopławów meduza, a koralowce występują wyłącznie w formie polipa. Niektóre koralowce mogą wytwarzać bezkomórkowy szkielet zewnętrzny lub wewnętrzny, zbudowany z węglanu wapnia lub substancji rogowej. Wiele z nich bierze udział w tworzeniu raf koralowych.