‘bardzo się o coś, czegoś, kogoś bać’; zwrot; Drżysz ze strachu, że to się w końcu wyda? – „Angora”; Mieszkając w kraju (…), trzęsła się ze strachu, iż społeczeństwo ją rozliczy (…). – W. Łysiak.
‘przeżyć silny strach’; zwrot.
‘ktoś się bardzo przestraszył, nie może opanować wielkiego przerażenia’; zwrot; Na właścicieli kawiarenek internetowych padł blady strach. – „Angora”; Klasówka – blady strach pada na klasę . – „Victor G”.
‘przerazić, przestraszyć kogoś’; zwrot; Z miłości do papieża napędził wszystkim strachu . – „Fakt”; Pewnie chciałby nam napędzić stracha przed następnym meczem (…).
‘powszechny, nieopanowany, nagły, często nieuzasadniony strach’; wyr. rzecz., mitol. Od imienia grec. bożka Pana, wzbudzającego swym krzykiem w chwilach gniewu wielki lęk wśród ludzi i zwierząt; Wszyscy kolejni trenerzy żyli w panicznym strachu przed porażką i przed właścicielem.
‘skłonny do lęku, tchórzliwy, strachliwy’; wyr. określ.; Ludzie czynią tak zwykle ze strachu, ale w przypadku zbiorowego szaleństwa udają, że działają ze zrozumieniem powagi chwili, potem z poczucia podszytego strachem poddaństwa. – „Gazeta Prawna”.
‘strach powoduje wyolbrzymienie niebezpieczeństwa’; fraza; Strach ma wielkie oczy – jak się okazało rok po wstąpieniu do Unii. – Radio Zet.
‘próżne obawy, lęki, nie ma co się bać; próżno kogoś straszyć’; fraza, stp. Lach – określenie używane na Litwie i Rusi na Polaka.
Materiał opracowany przez eksperta