braknie/brakło komuś soli we łbie
‘komuś brak rozumu, o kimś niezbyt mądrym, niezbyt rozgarniętym’; wyr. określ.; W tym czasie Don Kichote zmówił się z pewnym wieśniakiem, swoim sąsiadem, człowiekiem godnym (…), ale któremu brakło soli we łbie .
być komuś solą w oku
‘być przedmiotem czyjejś niechęci, zawiści, przeszkadzać komuś, drażnić kogoś’; zwrot; Że pan Zołzikiewicz miał edukację, to o tym wiedzieli wszyscy, ale wątpić mogli chyba ludzie złośliwi i w ogóle źle myślący, którym każda osobistość wyrastająca głową nad zwykły poziom zaraz solą w oku siedzi i spać spokojnie nie daje. – „Szkice węglem”.
sól ziemi
‘najbardziej wartościowi ludzie, grupy ludzi, jednostki w jakimś zespole, wybrani, wybrańcy’; wyr. rzecz., bibl. (Mt 5, 13: „Wy jesteście solą ziemi (…).”); Pracowity, zaradny, „sól naszej ziemi” – tak o kandydacie na prezydenta mówią karty tarota. – Internet; Lubię Stare kobiety/brzydkie kobiety/złe kobiety/są solą ziemi – T. Różewicz.
szczypta soli
‘mała, ale znacząca, ważna ilość czegoś’; wyr. rzecz.; Wiersz dla nich i ich czytelników jest czymś w rodzaju szczypty soli. – „Moje Miasto”.
Materiał opracowany przez eksperta