Marek

nocny marek

‘człowiek późno kładący się spać’; wyr. rzecz., dawn. markami nazywano dusze pokutujące, czyli mary, duchy, zmory, które nawiedzały nocami ludzi i które przebywały w piekle (por. tłuc się jak marek po piekle ). W obu związkach słowo marek należy pisać małą literą, ponieważ nie chodzi tutaj o imię;