Samotność zbrodniarza

Samotność jest także konsekwencją każdej zbrodni. Samotna jest Balladyna,bohaterka dramatu Juliusza Słowackiego, przez pewien czas tylko sprzymierzona w swych zbrodniczych działaniach z Kostrynem, samotna jest pani, która zabiła pana z ballady Mickiewicza Lilije, samotni są Makbet i jego żona winni zbrodni królobójstwa, a potem kolejnych, będących jej konsekwencją. Ich chwilowymi powiernikami bywają pustelnicy, Makbeta wspiera żona, jednakże ostatecznie każdy z bohaterów pozostaje sam ze swoim sumieniem i zbrodnią.
Podobnie jest w przypadku bohatera Zbrodni i kary Fiodora Dostojewskiego, Raskolnikowa, trawionego strachem i wyrzutami sumienia. On jednak będzie miał szczęście, jego los, winę i rozterki podzieli Sonia, która mądrze poradzi mu, jak odkupić grzech, i nakieruje na drogę sprawiedliwości i moralnej czystości.