Pierwotni mieszkańcy Italii nie należeli do ludów indoeuropejskich. Ich przodkami byli Ligurowie. W II tysiącleciu p.n.e. w Italii osiedlili się Indoeuropejczycy. Wśród nich najważniejsze plemiona to: Italikowie, Umbrowie, Samnici, Sabinowie, Ekwowie i Wolskowie.
W VIII wieku p.n.e. część terenów została zajęta przez Greków w wyniku prowadzonej przez nich kolonizacji. W V wieku p.n.e. w północnej Italii osiedlili się Gallowie.
Jedną z najbardziej rozwiniętych cywilizacji w Italii stworzyli Etruskowie. W znaczący sposób wpłynęła ona na późniejszą cywilizację Italii. Okres politycznej hegemonii Etrusków w Italii przypada na VII-V wiek p.n.e., ale ich kultura odgrywała poważną rolę w Italii do I wieku p.n.e. Etruskowie nie mieli jednego państwa, lecz 12 ich największych miast-państw tworzyło luźny związek polityczny. Hegemonia Etrusków w Italii została złamana na skutek wojen z Grekami zamieszkałymi w południowej Italii i na Sycylii, najazdu Celtów z północy oraz konfliktów z Samnitami i Rzymianami.