dojść do głosu
‘uzyskać przewagę w jakiejś sprawie; mieć możliwość wypowiedzenia się w jakiejś sprawie’; zwrot; W tej sytuacji doszły do głosu różne niechęci, animozje, które nie ułatwiają porozumiewania się.
głos rozsądku
‘wpływ rozumu, rozsądku na czyjeś postępowanie’; wyr. rzecz.; W sali pełnej zdenerwowanych ludzi odezwał się wreszcie głos rozsądku, który uspokoił całą atmosferę.
głos sumienia
‘wpływ zasad moralnych, wewnętrznych nakazów na czyjeś zachowanie’; wyr. rzecz., teolog., etyka; Pragnę wyrazić słowa solidarnej więzi w Pańskich cierpieniach, dziękując Panu za czytelne świadectwo kultury i niezłomności ducha w obliczu niesprawiedliwych pomówień, które zawsze szczególnie ranią osoby kierujące się głosem sumienia i zasadami moralnymi.
głos wołającego na puszczy
‘czyjeś słowa, ostrzeżenia, apele pozostające bez odzewu, nie znajdujące posłuchu; słowa, apele daremne, bezskuteczne, lekceważone’; wyr. rzecz.; bibl. (por. np. J 1, 23: „Odpowiedział: «Jam głos wołającego na pustyni: Prostujcie drogę Pańską», jak powiedział prorok Izajasz”. W przekł. Wujka „głos wołającego na puszczy”. Dawn. puszcza ‘pustkowie, pustynia’.) Głos wołającego na puszczy może być krzykiem słyszalnym nawet w Nowym Jorku. – „Wprost”.
iść za głosem serca
‘postępować zgodnie z tym, co podpowiada serce, uczucie dyktuje’; zwrot; (…) jeśli czujesz się w jakimś środowisku zbyt ciasno, to musisz iść za głosem serca, zaryzykować i spróbować gdzie indziej.
nie dopuścić kogoś do głosu
‘nie pozwolić komuś mówić, przemawiać, przeszkadzać mu’; zwrot; Na reakcję sali nie trzeba było długo czekać – prezesa nie dopuszczono do głosu.
obliczać/przeliczać głosy
‘ustalać wyniki głosowania na podstawie przeliczenia głosów’; zwrot; Po dwudziestej, czyli po zakończeniu wyborów, wszystkie komisje przystąpiły do obliczania głosów. – TVP 1.
odebrało/odjęło komuś głos
‘ktoś zaniemówił z wrażenia, zdziwienia, emocji lub z przyczyn zdrowotnych’; zwrot; Kaczorowi z wrażenia aż odebrało głos. – „Fakt”.
podnosić głos
‘mówić coraz głośniej, krzyczeć’; zwrot; Nie śmiał się, ale co najwyżej uśmiechał, nie biegli, ale przyspieszali kroku, nie krzyczeli, tylko podnosili głos. – W. Makowiecki.
słuchać głosu serca
‘postępować zgodnie z tym, co podpowiadają emocje, uczucia’; zwrot; Słuchaj głosu serca, tym lepiej i prędzej/Bo to jest ważne (…). – „Wena”, zespół „Koliber 44”.
stentorowy głos
‘donośny, potężny, silny głos’; wyr. rzecz., liter. – Homer, „Iliada”; Stentor , słynący z bardzo mocnego głosu herold wojsk greckich, „co miedzianym głosem grzmiał jak pięćdziesięciu ludzi”; Internet.
śpiewać cienkim głosem
‘być w biedzie, mieć kłopoty, być w opałach’; zwrot; muz. Po aresztowaniu przestał zgrywać bohatera i zaczął śpiewać cienkim głosem.
wołać/krzyczeć wielkim głosem
‘nawoływać do czegoś usilnie, głośno; domagać się czegoś, protestować przeciw czemuś’; zwrot, bibl. (Rdz 27, 34: „A usłyszawszy Ezaw słowa ojca swego, zawołał wielkim głosem”; przekł. J. Wujka.).
zabrać głos
‘wypowiadać się w jakiejś sprawie, brać udział w dyskusji’; zwrot; W tej bulwersującej Kościół sprawie zabierają też głos katoliccy hierarchowie w kraju. – „Angora”.
Materiał opracowany przez eksperta
- Głos