‘mówić o kimś nieprawdziwe rzeczy, rzucać oszczerstwa, oczerniać’; zwrot; Przedstawiciele skłóconych obozów (…) obrzucają się błotem i wzajemnie oskarżają o korupcję i prywatę. – GW; Obrzucanie innych błotem wychodzi czytelniczce dość dobrze. – „Angora”.
‘trwonić pieniądze, wydawać je lekkomyślnie, być rozrzutnym’ (por. szastać pieniędzmi ); zwrot; Dołuje mnie to, że wszyscy się ze mnie śmieją, że choć mam pieniądze, to ich nie wydaję. A ja nie lubię wyrzucać pieniędzy w błoto. – „Victor J”; Nie zdawałam sobie sprawy, ile to pieniędzy wyrzuconych w błoto i jakie to nieekologiczne! – „Nowy Dzień”.
‘naubliżać komuś, zniesławić, obrzucić go wyzwiskami’; zwrot;
Materiał opracowany przez eksperta