Świeżo strącony wodorotlenek należy podzielić na dwie części – do pierwszej dodać mocnej zasady, a do drugiej mocnego kwasu. Rozpuszczenie osadu w obu próbach potwierdza charakter amfoteryczny.
Niektóre wodorotlenki ulegają rozkładowi w podwyższonej temperaturze, np.
Mocne zasady mogą w odpowiednich warunkach reagować z metalami, które posiadają ujemny standardowy potencjał elektrody. Wodorotlenki tych metali mają charakter amfoteryczny:
