Bazyliszek

wzrok bazyliszka

‘spojrzenie nieżyczliwe, pełne nienawiści, świdrujące’; wyr. rzecz.,liter. – Pliniusz, „Historia naturalna”. Bazyliszek zabijał ludzi, gdy tylko na nich spojrzał. Polski bazyliszek znajdował się w podziemiach Krzysztoforów, ludzie schodzący do piwnicy ginęli od jego wzroku. EP; Na to zadrżał Asesor, puścił z rąk kieliszek,/Utopił w Tadeuszu wzrok jak bazyliszek. – A. Mickiewicz, „Pan Tadeusz”.