rzecz. n, br. lm
- całościowy proces przygotowania człowieka do życia w społeczeństwie.
- umiejętność odpowiedniego zachowania się, ogłada.
(w zn. 1.) Popularne są różne teorie wychowawcze, od wychowywania dzieci w skrajnej surowości, po tzw. bezstresowe wychowanie (M., ident. w B. lp), kiedy młodemu człowiekowi stawia się bardzo mało ograniczeń i zakazów.
(w zn. 2.) Pani Eliza była oburzona po spotkaniu z ekipą remontującą jej dom. – Ich szef nie odebrał żadnego, nawet elementarnego wychowania (D.)! – skarżyła się koleżankom w pracy.
KOMENTARZ
Słowo wychowanie wchodzi w związki z licznymi wyrazami precyzującymi, o jaki rodzaj działalności wychowawczej chodzi, w tym sensie jest ono bliskie określeniu przedmiot nauczania, np. wychowanie: fizyczne, obywatelskie, patriotyczne, plastyczne.