Przemówienie na temat agresji w szkole

Szanowni Koledzy, Koleżanki, Droga Pani Dyrektor, Drodzy Nauczyciele

Nikt nie może być poddany torturom ani okrutnemu, nieludzkiemu lub poniżającemu traktowaniu. Szanowni zebrani, zadajmy sobie jedno podstawowe pytanie ! Dlaczego jesteśmy agresywni w szkole czy w innym miejscu ? Między innymi dlatego, iż przemoc jest objawem bezradności psychicznej. Jesteśmy agresywni wtedy, gdy nie potrafimy sobie z czymś poradzić, kiedy dany problem nas przerasta, ktoś nas denerwuje. Zapewne wielu z was niejednokrotnie spotkało się z jakąś formą przemocy, z jakimkolwiek aktem agresji. Zapytajcie się samych siebie: Jak wtedy zareagowałem? Czy zrobiłem coś, aby tym aktom uderzającym w godność człowieka zapobiec? Pragnę zauważyć, że niestety ,,znakomita'' większość z nas widząc przemoc na ulicy, w domu czy też w szkole przyjmuje postawę bierną. Boi się zareagować, boi się powiedzieć ,,nie'' lub ,,stop'' ! W każdej klasie, zwłaszcza na początku podstawówki, znajdzie się choć jedna ,,ofiara losu'', ktoś mniej lubiany przez resztę dzieci. Do końca nie wiadomo dlaczego. Najczęściej, chodź nie musi to być regułą, ofiara jest dziecko różniące się od reszty - zbyt otyłe lub zbyt szczupłe, nad wiek wysokie, rude itp. Taka klasowa czarna owca jest na ogół zalękniona i niepewna siebie, małomówna, wrażliwa. Zaczepiana przez kolegów płacze albo ucieka. Dziecko jest zastraszone, nie wierzy w siebie, uważa się za gorsze. Reagujmy, powiedzmy stanowcze NIE przemocy ! Dostrzegajmy każdy, najdrobniejszy nawet przejaw przemocy, gdyż zazwyczaj od takich z pozoru niewinnych zabaw zaczyna się prawdziwa przemoc, zaczyna się prawdziwy problem. Postarajmy się więc przeciwdziałać agresji i pomagać jej ofiarom !

Serdecznie dziękuje za uwagę ! Mam nadzieję, że moje przemówienie wzbudzi w was jakieś refleksje, nad którymi warto poświęcić chwilę uwagi.