Eutrofizacja jezior

Eutrofizacja - jest to proces naturalnego lub sztucznego (antropogenicznego) wzbogacania zbiorników wodnych w substancje pokarmowe (np. głównie w związki azotu i fosforu).

Naturalny sposób eutrofizacji jezior polega na spływaniu ze zlewisk wody bogatej w sole mineralne oraz materii organicznej, która jest następnie rozkładana przez organizmy.

Proces użyźniania jest bardzo powolny, trwa setki, a nawet tysiące lat.

Spływanie nawozów mineralnych ścieków przyczynia się do eutrofizacji antropogenicznej. W przeciwieństwie do naturalnego użyźniania proces ten zachodzi bardzo szybko, co przyczynia się do tzw. okresowych zakwitów wód. Zaczynają wtedy bardzo intensywnie rozwijać się drobne glony, co może powodować pod umieranie głębiej żyjących roślin, które tracą dostęp do słońca. Poza tym obumierające rośliny ulegając rozkładowi powodują, zwłaszcza w strefie dennej jeziora, zachwianie równowagi tlenowej zbiornika. Powoduje to rozpoczęcie procesów beztlenowych z wydzielaniem siarkowodoru, metanu i innych trujących substancji. Prowadzi to wtedy to uduszenia zwierząt zamieszkujących jezioro w szczególności ryb, a nawet zatrucie dużych zwierząt korzystających z wody (np. krów czy owiec) i ludzi, a w szczególności dzieci.

Niekiedy eutrofizacja, poprzez opadanie na dno zbiornika osadów, z czasem powoduje podwyższanie się poziomu dna, aż zbiornik zupełnie zniknie z powierzchni Ziemi. Dlatego nie należy używać pestycydów i budować wiele oczyszczalni ścieków.

Powinno się chronić zbiorniki wodne przed sztuczną eutrofizacją, musimy chronić żyjące tam zwierzęta i rośliny.