Charakterystyka Jana Bytnara

Jan "Rudy" Bytnar, jeden z głównych bohaterów powieści A. Kamińskiego "Kamienie na szaniec". Urodzony 6 maja 1921, zmarł na skutek skatowania przez Gestapo dnia 30 marca 1943. Odznaczony Krzyżem Walecznych. Harcmistrz, członek podziemnej organizacji Wawer, dowódca plutonu GS, podporucznik AK. Jego ojciec był nauczycielem.

Był drobnym chłopcem o średnim wzroście, miał piegowatą twarz i rudawe włosy. Jego czoło i oczy ukazywały jak wielką inteligencją dysponuje. Był kucharzem Buków, początkowo potrawy przez niego przygotowywane nie zachwycały, a potem zaczęły zastanawiać, a w końcu zdumiewać, a do jego popisowego dania należała zupa z pokrzyw.

Posiadał duże talenty artystyczne, to on wymyślił odznakę dla Buków. Należał do jednych z najbardziej pomysłowych i inteligentnych z Buków. Był typem człowieka, który szukał swojej przygody w myślach i uczuciach. Posiadał zapał mechanika, jego kajak stał się najlepszym kajakiem w zespole. Szybko się uczył, a gdy w pewnym momencie zorientował się, że jest jedynym w klasie, który nie potrafi tańczyć, szybko i z zaciętością wziął się do nauki, a po kilku miesiącach był już najlepszym tancerzem w szkole. Odznaczał się niebywałymi umiejętnościami w pracach saperskich. Ale jego właściwym światem, był świat wewnętrzny. Wystarczyło, że chociaż chwilę spędzi w samotności, a natychmiast do jego mózgu i serca zaczęły napływać liczne problemy społeczne czy kulturalne.


Początkowo jego przyjaciółmi stawali się ci, którzy pragnęli wymiany myśli. Z biegiem czasu ta mała grupka powoli cementowała się i zespalała.

Był ambitnym, zdeterminowanym chłopcem, który w akcjach GS i Małego Sabotażu stawiał sobie bardzo wysoko poprzeczkę. To on zdjął z Zachęty trzy dziesięciometrowe flagi, przodował w rysowaniu symboli PW i żółwi. Był prymusem, ukończył jedną z najlepszych warszawskich szkół - gimnazjum im. Stefana Batorego.

23 marca został pojmany przez Gestapo. Więziony, bity bez ustanku, lecz mimo to nie podał żadnych informacji dotyczących GS. Po kilku dniach w stanie krytycznym został uwolniony przez grupę przyjaciół. Zmarł na skutek ciężkiego pobicia przez okupanta dnia 30 marca 1943. Uzyskał Krzyż Walecznych za "wyróżniającą się służbę żołnierską w szeregach wojska w konspiracji; za wzorową postawę po uwięzieniu i śmierć z rąk wroga".

Jan Bytnar jest wyjątkowym bohaterem. Jego odwaga, bohaterska postawa, a w szczególności upór w dążeniu do celu są godne podziwu. Ślad po nim pozostanie w naszej pamięci, a jego czyny są nadal żywe, pomimo, iż od tamtego czasu minęło ponad 60 lat.