Polska w okresie międzywojennym.

Druga Rzeczpospolita była państwem wielonarodowym. Polacy stanowili 2/3 ludności, resztę zamieszkiwali Ukraińcy, Białorusini, Niemcy, Żydzi i inne narodowości. Wojna z 1914 - 1921 spowodowała wiele zniszczeń na większości kraju. Rolnictwo, z którego utrzymowało się 65% ludności, było w przeważającej mierze zacofane.
W marcu 1921r. ogłoszono Konstytucję Rzeczypospolitej Polskiej nazwaną Konstytucją marcową. Na mocy tej Konstytucji Polska stała sie domokratyczna republiką parlamentarną. Władza ustawodawcza uzyskała przewagę nad wykonawczą. Prawo wyborcze otrzymali wszyscy męszczyźni oraz kobiety, którzy ukończyli 21 lat.
W grudniu 1922 r., po wrogiej kampanii propagandowej zorganizowanej przez prawicę, został zamordowany prezydent Polski - Gabriel Narutowicz. W 1924r. premier Grabski przeprowadził reformy gospodarcze, by zahamować hiperinflację. W 1925r. rząd Grabskiego podjął pracę nad reformą rolną. Zatwierdzona przez sejm reforma była mało radykalna. Nie zakończono jej do wybuchu II wojny światowej. Druga Rzeczpospolita utrzymała przyjazne stosunki z Łotwą i Rumunią. W 1925r. rozpoczęła sie wojna celna z Niemcami, trwająca 1923 - 1926. Polskę spotkała m.in.: hiperinflacja, wzrost bezrobocia, upadek rządu Grabskiego, układ w Locarno.
12 maja 1926r. marszałek Piłsudski na czele wojsk dokonał zamachu majowego. Po trzydniowych wlakach w Warszawie prezydent S. Wojciechowski i premier W. Witos podali sie do dymisji. Zamach majowy obalił demokrację w Polsce i wprowadził autorytarne rządy sanacji. Prezydentem został Ignacy Mościcki. W 1928r. Piłsudski utworzył własne ugrupowanie: BEZPARTYJNY BLOK WSPÓŁPRACY z RZĄDEM (BBWR).
W latach 1926 - 1929 nastąpiło w Polsce ożywienie gospodarcze.
Od roku 1929 do 1935 trwał wielki kryzys.
W 1935r. sejm uchwalił Konstytucję kwietniową, która wprowadziła władzę prezydencką. W 1935r. zmarł Józef Piłsuski. Po smierci Piłsudskiego w 1935r. obóz sanacyjny rozpadł się na rywalizujące grupy. Do 1939r. politykę wewnętrzną prowadzili stronnicy marszałka Rydza - Śmigłego, a politykę gospodarczą - grupa \"zamkowa\" preztdenta Józefa Beck. W 1935r. ministrem skarbu i wicepremierem został Eugeniusz Kwiatkowski, zwolennik rozbudowy przemysłu. Głownymi inwestycjami gospodarczymi drugiej Rzeczypospolitej były: budowa miasta i portu w Gdynii oraz Centralnego Okręgu Przemysłowego (COP-u). Poważny problem państwa stanowił niepodległościowe dążenie Ukraińców. Wśród działaczy NArodowej Demokracji silny był antysemityzm; żądali oni pozbawienia Żydów praw politycznych i zmuszenia ich do emigracji. W 1932r. Polska zawarła pakt o nieagresji z ZSRR, a w 1934r. z Niemcami. Władze polskie prowadziły politykę równowagi - między dwoma nieprzyjaciółmi.