Wiersz ma budowę na wskorś nowoczesną. W krótkiej na pozór lapidarnej formie zawiera głęboki uniwersalny sens ujmujący syntetycznie istotę ludzkiej egzystencji. Ukazując trzy zasadnicze etapy życia, poeta podkreśla nie tylko charakteryzujące je jakości :
dzieciństwo-beztroska
młodość-ideały
dojrzałość/dorosłość-poczucie nieodwołalnego poczucia czasu.
Wers pierwszy i ostatni tworzą klamrę spinającą całość utworu, a jednocześnie wskazującą kierunek interpretacji.