Patriotyzm? Co to takiego?
Kiedy pada to hasło, na myśl przychodzą nam wszelkie zawiłości w historii polskiej, kiedy to przywiązanie do Ojczyzny było tak niezbędne podczas wszelkiego rodzaju wojen, podczas rozbiorów...
Jestem teraz w klasie drugiej gimnazjum. Na lekcjach języka polskiego całkiem niedawno omawialiśmy lektury: „Kamienie na szaniec” i „Syzyfowe prace”. Całkiem niedawno poruszaliśmy sprawy patriotyzmu zawartego w tych książkach. Alek, Rudy i Zośka, Bernard Zygier czy Marcin Borowicz... Wszyscy tak jak ja – młodzi, pełni życia. Patrioci.
Czemu Patrioci?
Czasy w których żyli można z pewnością nazwać czasami przełomowymi w historii. Rozbiór Polski, druga wojna światowa... Nietrudno było wtedy zostać patriotą. Walczy cała Polska- my wraz z nią. Jakikolwiek akt przywiązania do kraju, „bycie Polakiem mimo wszystko” – to był właśnie patriotyzm!
Dziś wszyscy jesteśmy dymnymi Polakami. Mamy swoje prawa, wolność, mamy swój kraj w którym żyjemy. Nie ma żadnych zagrożeń, w obliczu których trzeba by się wykazać miłością i poświęceniem dla naszego kraju. Nie ma sytuacji, w której wykazalibyśmy się swoi patriotyzmem.
Może patriotyzm jest dzisiaj nie potrzebny?
Gdyby zapytać pierwszego lepszego przechodnia – „Czy jesteś patriotą”?, z pewnością odpowiedziałby, bez żadnego namysłu, że tak.
Stoję w kolejce na poczcie i słucham, jak dwójka staruszków za mną narzeka na za wysokie podatki, zły ustrój albo na inny temat pod tytułem „jaka fatalna jest ta nasza Polska”. Innym razem na przystanku grupka chłopaków rozmawia ze sobą, „upiększając” polszczyznę wyrazami o bardzo dziwnym, polsko-angielskim brzmieniu ( np. „joł ziomale”, czy „masz zajawkę na koks?”), gdzieniegdzie bardzo często dodając wiązkę bardzo nieprzyjemnej „łaciny”. Albo równie piękne wyrazy znajduję na murach, na pomnikach. Widzę, jak ludzie reagują na widok obcokrajowców. W wieczornych wiadomościach ciągle słyszę o wszelkiego rodzaju aferach politycznych czy o kolejnych napadach na bank, szpitale...
Ludzie! I gdzie ci patrioci!?
Patriotyzm kojarzy nam się wyłącznie z walką na wojnie w obronie państwa – i nic więcej. Żadnego szacunku, żadnych zobowiązań...
Nieprawda! Patriotyzm jest słowem aktualnym także dzisiaj. To nic, że mamy wolną Polskę... Ona też potrzebuje patriotów!
Kim więc jest dzisiejszy patriota?
Patriota to ktoś, kto kocha swoją ojczyznę i tą miłość potrafi okazywać. Ktoś, kto zachowuje godność bycia Polakiem. Jest dumny z tego. Zachowuje szacunek do symboli narodowych, do jego tradycji i stara się jej przestrzegać. Niestety, coraz częściej te tradycje zanikają, zwłaszcza młodzi ludzie uważają je za śmieszne i ”niemodne”. Coraz częściej pojawiają się żarty z symboli narodowych, kpiny z polityków. Nasz piękny ojczysty język zostaje często zastępowany młodzieżowym slangiem, nawet dorośli go używają. Powoli napływa do nas fala z Zachodu- pojawia się coraz więcej obcojęzycznych słów, zagraniczny rynek wypiera krajowy, zaczynamy przejmować zachodnią kulturę, obyczaje... Pod wpływem innych państw zmieniamy się, dostosowujemy się do wymogów Unii Europejskiej.
Powoli tracimy swoją odrębność, swoją Polskość. Może na razie jeszcze tego nie czujemy, ale z czasem nasze państwo będzie się coraz bardziej zmieniało...
Po głębszym zastanowieniu pada pytanie; czy w takim państwie patrioci nie są potrzebni?
Oczywiście, że są! Wchodzimy do Unii Europejskiej. Jesteśmy Europejczykami. Ale jesteśmy również Polakami i to powinno być dla nas najważniejsze. Zachowanie własnej kultury, odrębności, swojej pięknej, Polskiej tradycji. Patriotyzm jest dzisiaj dla nas równie ważny jak kilkadziesiąt, czy kilkaset lat temu, podczas różnych wojen – dzisiaj również powinnyśmy „walczyć” o Polskę. „Walczyć” – bo to ma być walka nie o wolność, ale o to, żebyśmy byli sobą. Patriotami. Prawdziwymi Polakami. O to, „Żeby Polska była Polską”.
Tylko czy ktoś się tej walki podejmie?
Czy dzisiaj są na świecie jeszcze prawdziwi patrioci?
Wyróżnienie w Warszawskim konkursie pod tym samym tytułem.