Charakterystyka Juranda z "Krzyżaków".

Jurand był dojrzałym mężczyzną, mężnym rycerzem, wspaniałym mężem i kochającym ojcem. Był wdowcem w średnim wieku,
niejednokrotnie skrzywdzonym przez los. Postacią tragiczną i napiętnowaną tragizmem.
Gdy poznajemy naszego bohatera, jest on w sile wieku. Wysoki, przystojny, krzepki, zręczny, silny. Dobrze zbudowany mężczyzna
z długimi siwymi wąsami i blond włosami. Jednym okiem o barwie żelaza i przenikliwym spojrzeniu, przerażającym i tajemniczym.
Nieprzyjemna twarz oraz nieodłączna broń u jego boku w wielu wywoływywała strach, lęk i respekt. Wszystkie te cechy czyniły z niego
naprawdę strasznego i okropnego człowieka, z całego serca nienawidzącego Krzyżaków.
Był odważny, groźny i srogi. Wobec przyjaciół miły i łagodny. Ponad życie kochał Danusię. Była ona jego jedyną córką, rozpieszczał ją
i to właśnie dla niej poświęciłby swe życie. Miał żelazny charakter, poprzysiągł Krzyżakom zemste. Zawsze kierował się prawami rycerskimi.
Jurand miał bardzo drapieżne usposobienie. Był energiczny, dynamiczny, mściwy i niepochamowany. Przeciwnicy oraz wrogowie nazywali go:
krawawym psem lub strasznym mazurem. Zdarzenia związane z uprowadzeniem Danusi całkowicie zmieniają Juranda. Chciwość ustąpiła
miejsca pokorze, porywczość pochamowaniu, a srogość łagodności. Zmienił się nie tylko psychicznie, ale także fizycznie. Z wysokiego,
przystojnego i krzepkiego przobraził się w słabego zgarbionego starca w niewoli.
Postać rycerza ze Spychowa, bogatego i srogiego ojca Danusi, zaznaczonego przez Sienkiewicza jako postać okrutnie skrzywdzoną
przez los, lecz wielką. Człowieka godnego naśladowania, z dumą i honorem. Zdolnego do wielkich poświęceń i bezgranicznej miłości.
Jurand jest postacią ciekawą i tajemniczą. Zadziwia swym uporem, walecznością. Zasługuje na miano wzoru. Wzoru średniowiecznego rycerza,
bohatera tamtych czasów.