Uzasadnij, że wiosna budzi do życia nie tylko przyrodę.

Celem mojej rozprawki będzie udowodnienie, że wiosna nie budzi do życia jedynie przyrodę. Moim skromnym zdaniem przede wszystkim budzi ona ludzi. Na potwierdzeni tej tezy postaram się przytoczyć kilka argumentów.
Najważniejszym argumentem jest to że zmiany zachodzące w warunkach pogodowych pozytywnie wpływają na funkcjonowanie ludzi. Człowiekowi o wiele bardziej chce się żyć, gdy widzi, że za oknem pięknie świeci słońce, a po błękitnym niebie wędrują białe chmurki. Na własnym przykładzie wiem, że gdy rano wstaję do szkoły, robię to chętniej gdy przez zasłony przedzierają się do mnie poranne promienie wiosennego słońca, a wyglądając przez okno widzę zieleniącą się trawę i słyszę śpiew ptaków, niż gdy wszystko jest przykryte białą pierzyną ze śniegu, a słońce rzadko kiedy wygląda, a w dodatku jeszcze wizja tego, jak to po wyjściu ze szkoły dostaje się wielką śniegową kulą twarda jak kamień. W zimie jest także większa możliwość zachorowań na grypę, zapalenie płuc itp. niż na wiosnę, co ma duży wpływ na samopoczucie człowieka tak fizyczne jak i psychiczne. Przecież chyba nikt nie lubi być chorym, leżeć w łóżku, mieć zamiast nosa wulkan wyrzucający co chwilę tony smarków, już nie wspominając o kaszlu który nie daje nawet oddychać.
Kolejnym argumentem, tym razem chyba dotyczącym bardziej płci pięknej, jest kwestia ubioru. Ludzie na wiosnę przyodziewają lekkie ubrania w żywszych kolorach, przez co sami czują się żywsi. Ich ruchy nie krępują już ciężkie puchowe płaszcze i kurtki, wełniane czapki i szaliki pozaciągane głęboko na twarz w mroźne dni, spod których wystaje tylko nos i oczy. Po uwolnieniu się z tych wszystkich grubych ubrań, czujesz, że możesz „latać”. Już nie musisz się bać ubrać np. butów na obcasie, bo możesz się w nich poślizgnąć i połamać obcasy na oblodzonych chodnikach i jezdniach, albo jasnych spodni w obawie przed zabrudzeniem ich błotem, które robi się podczas roztopów. Nie wszyscy może przywiązują tak dużą wagę to ubrania, ale jednak jest o wiele wygodniej nawet dla nich gdy wystarczy zarzucić na siebie tylko jakiś sweter, bluzę, albo cienką kurtkę, niż wciągać na siebie warstwy grubej odzieży.
Oprócz tego ludzie na wiosnę częściej wychodzą z domu. Piękna pogoda sprawia, że wybierają się na ogniska, piesze (i nie tylko) wycieczki. W zimie wolimy wygrzewać się w ciepłych domach i nie wystawiać nosa za drzwi, gdzie jest zimno i brzydko. Gdy przyroda budzi się do życia, wtedy przychodzi ochota obcowania z naturą i zachwycania się jej urokiem. Spacery stają się przyjemne gdy czujemy jak po szyi smaga nas ciepły wiosenny wiaterek, a do oczu dochodzą ciepłe promienie słońca. Nawet wtedy deszcze nie są straszne, ponieważ są o wiele przyjemniejsze niż te zimowe. Dużo ludzi lubi spacery gdy padają pierwsze, ciepłe, wiosenne kapuśniaczki , drobne krople wody spadają na nich, rozbijając się i spływając wzdłuż ich ciał. Po nich trawa pięknie się zieleni, liście drzew i krzewów rozwijają się, a pączki kwiatów otwierają się wypuszczając na świat pierwsze płatki kwiatów. Po prostu aż chce się żyć.
Nie mniej ważnym argumentem jest to, że wiosna kojarzy się z miłością. Ludzie nie wiadomo czemu najchętniej się wtedy zakochują. Może sprawia to piękno natury? Nie wiadomo, ale moim zdaniem jest to najsensowniejsze wytłumaczenie. Człowiek widzi wtedy świat przez różowe okulary. Jest szczęśliwy, ma dobry humor, którym zaraża wszystkich wokół, wszędzie jest go pełno, energia go rozpiera ( co rzadko zdarza się w zimie). Spotkania na wiosnę z ukochaną osobą są o wiele wygodniejsze, można sobie przecież wyobrazić jak trudno jest przytulać się gdy ma się na sobie grube zimowe kurtki. W tej porze jest też więcej możliwości wyboru miejsc gdzie można się spotkać i za każdym razem może to być inne miejsce.
Podsumowując z przyjściem wiosny nie tylko przyroda budzi się ze snu zimowego , ale robią to także ludzie. Przedstawione argumenty bez najmniejszej wątpliwości to potwierdzają.