Krótko o bitwie pod Grunwaldem

W dniu 15 lipca 1410 na polu pod Grunwaldem miała miejsce jedna z największych bitew między Krzyżakami pod dowództwem wielkiego mistrza Ulricha von Jungingena a połączonymi siłami polskimi, litewsko-ruskimi i oddziałami czeskimi pod wodzą Władysława Jagiełły i litewskiego księcia Witolda, zakończona zwycięstwem Polaków i ich sprzymierzeńców. Zginął w niej, obok znacznej liczby Krzyżaków, wielki mistrz zakonu. Bitwa zapoczątkowała zmierzch potęgi zakonu.

Przebieg bitwy
Przygotowania do wojny z Zakonem Krzyżackim rozpoczęły się jesienią 1409 roku. W czerwcu 1410 oddziały Korony przeprawiły się przez Wisłę koło Płocka, a następnie połączyły się z wojskiem litewskim dowodzonym przez księcia Witolda. Obie strony Polska z Litwą i zakon zmobilizowały wszystkie siły. Król polski Władysław Jagiełło dowodził z oddali, nie angażując się w walkę wręcz. W trakcie bitwy nakazał jeździe litewskiej pozorowany odwrót dzięki czemu chorągwie krzyżackie opuściły dogodna pozycję. Artyleria zakonu nie oddała ani jednej salwy. Ciężka jazda ugrzęzła w podmokłym terenie po czym ostatecznie dała się okrążyć. Zakon poniósł klęskę.