7 cudów świata - opisy

PIRAMIDA CHEOPSA

Wysokość ok. 146 (obecnie 137) m, zbudowana z 2,3 mln bloków wapiennych (o wadze od 2,5 do 15 ton każdy - ogółem ponad 6 mln ton) bez udziału nowoczesnych maszyn, tylko za pomocą dźwigni , ramp, sani ciągniętych przez ludzi i zwierzęta. Podstawa jest prawie idealnym kwadratem o boku ok. 230 m. Piramida zorientowana według stron świata wskazywanych przez kompas (boki zwrócone dokładnie na północ, południe, wschód i zachód).

WISZĄCE OGRODY BABILONU

Zespół ogrodów dworskich, wbrew nazwie nie "wiszących" (nazwa wzięła się prawdopodobnie stąd, ze z daleka wyglądały jak zawieszone w powietrzu), lecz założonych na sztucznych tarasach w taki sposób, że drzewa były widoczne z zewnątrz ponad murami miejskimi. Opisane przez licznych antycznych pisarzy, którzy wspominają, że dachy, na których zasadzono rośliny, były wykonane z materiałów nieprzepuszczających wodę, m.in. smoły i ołowiu, dlatego nie przeciekały podczas nawadniania.

ARTEMIZJON W EFEZIE

Ogromny (ok. 110x55 m) i pięknie wykonany, typ jońskiego dipterosu oparty na 127 kolumnach (tylu było fundatorów - władców i miast). Składał się z wewnętrznego sanktuarium oraz przedsionka (podwójny rząd kolumn o wys. 20 m i 3 m średnicy biegł wzdłuż zewnętrznych murów). W środku stał potężny posąg Artemidy; w 356 roku p.n.e. spalony przez szalonego, żądnego sławy szewca Herostrata. Odbudowany w 2 poł. IV w. p.n.e. (wtedy zaliczony do siedmiu cudów świata). Ponownie zniszczony w czasie inwazji Gotów w 262 roku n.e. i już nie odbudowany. Pozostałości w British Museum w Londynie. Posąg kultowy Artemidy Efejskiej znany jest z kopii rzymskich - oryginalna statua wykonana ze złota, kości słoniowej i srebra.

POSĄG ZEUSA OLIMPIJSKIEGO

Ogromny posąg o wysokości ok. 12 m. Wykonany za pomocą tzw. techniki chryzelefantyny: zbudowany z drewnianych desek przymocowanych do wielkiego drewnianego rusztowania, pokryty kością słoniową (tors boga) i złotem (jego szata); wyobrażał siedzącego na tronie Zeusa w płaszczu i wieńcu oliwnym, ze statuetką Nike na prawej dłoni i berłem w lewej - symbol jedności cywilizacji greckiej. Zniszczony został w 426 lub 465 roku n.e.

MAUZOLEUM W HALIKARNASIE

Wybudowany na planie prostokąta (obwód ok. 125 m), ograniczony 36 kolumnami. Na wysokim cokole został umieszczony joński peripteros zwieńczony schodkową piramidą z kwadrygą na szczycie, na którym znajdują się trzy reliefowe fryzy dłuta Skopasa, Leocharesa, Bryaksisa oraz posągi w interkolumnach. Prawdopodobnie zniszczony przez żołnierzy Aleksandra III w 334 roku p.n.e.

KOLOS RODYJSKI

Wysokość. ok. 32 m, waga ok. 70 ton, wykonany z brązu, metalu oraz obciążony kamieniami. Według Filona była to swobodnie stojąca postać mężczyzny , wznosząca się na podstawie z białego marmuru. W uniesionej dłoni trzymał pochodnię, którą można było zapalać, dzięki czemu służyła w dzień jako znak nawigacyjny (stawa), a w nocy był latarnią morską. Twarz przedstawiona prawdopodobnie na awersie rodyjskiej monety z połowy III w. p.n.e. Runął w 224 roku p.n.e. podczas trzęsienia ziemi; pozostawiony w miejscu upadku 653 roku n.e., kiedy Arabowie najechali Rodos i zniszczyli posąg dla zdobycia brązowego złomu (podobno przewoziło go 900 wielbłądów).

LATARNIA MORSKA NA FAROS

Wieża (wys. 120-135 m) o trzech kondygnacjach, najniższa kwadrat, następnie ośmiokąt, ostatni cylinder. Szeroka okrągła rampa wiodła na szczyt, gdzie zapalano ogień widoczny z odległości ok. 50 km. Zniszczona przez trzęsienie ziemi na początku XIV w. Od XV w. na jej ruinach powstał fort Kaitbaj.