Charakterystyka Marcina Borowicza.

Lektury są jedną z najmniej pożądanych pozycji sposród obowiazków ucznia. Prawie każdy gimnazjalista stwierdzi, ze najgorszą karą jest czytanie i omawianie lektury. Niestety dotyczy to również "Syzyfowych prac" Stefana Żeromskiego. A szkoda, bo naprawdę warto przeczytać tę powieść.

Głównym bohaterem utworu jest Marcin Borowicz - chłopiec pochodzacy z ubogiej rodziny szlacheckiej
Marcin już w wieku ośmiu lat, gdy szedł do szkoły początkowej w Owczarach, był "dużym (...) i muskularnym chłopakiem, (...) z twarzą (...) rozumną i miłą". Młody Borowicz miał czarne oczy i krótko przystrzyżone włosy. Ubierał się odpowiednio dla danego wówczas okresu - w gimnazjum strój jego został zmieniony: nosił bardzo długie spodnie i "kamaszki z gumami".

Syn Walentego i Heleny Borowiczów był ufny i łatwowierny, ponieważ podczas nauki w gimnazjum kilkukrotnie zmieniał swoja psoatwę pod wpływem otoczenia. Chłopiec początkowo wagarujacy z "wilczkiem" ulega nagłemu i chwilowemu przypływowi religijnosći, następnie kolejno poddaje się rusyfikacji, staje sie materialistą i w końcowym etapie młodzieniec przeistacza się w patiotę. O naiwnosci chłopca świadczy również sytuacja, w której wierzy strzelcowi nodze i wybiera się z nim na polowanie na głuszcze, których w pobliskim lesie nie ma juz od dawna.
Jego niezdecydowanie oczywisci ie oznacza, ze jest kompletnie pozbawionym uczuć. Wręcz przeciwnie: prawie zawsze współczuje cierpiacym (mowa tu o ponizonym Gumowiczu i niespodziewanej pomocy dla Andrzeja Radka). niestety zapomina o sumieniu podczas pamietnej lekcji historii, gdy "Figa" Walecki jawnie prostestuje przeciw obrażaniu uczuć religijnych młodzieży.
Marcin w klerykowskim gimnajzum przeżywa swoja pierwszą miłosć - do "Biruty". Nie odnajdując wzajemności próbuje walczyć z tym uczuciem, jednak bezsilny poddaje mu się.

Chłopak potrafi zachować zimną krew, nie traci panowania nad sobą, gdy widzi profesora Majewskiego podążajacego ku kryjówce patriotów. Mści sie jednocześnie na nauczycielu za rusyfikację i wpajanie zasad wynaradawiania.
Marcin Borowicz interesuje sie literaturą - lubi czytać utwory: początkowo rosyjskie, później klasyczną literaturę światową i polskie książki patriotyczne. Brak mu jednak talentu matematycznego.

Moim zdaniem Marcin wzbudza w czytelniku pozytywne uczucia, ponieważ udaje mu sie przezwycieżyć bezsilność i przeciwstawia sie niszczeniu polskosci.